Over uilen, kokmeeuwen en videoclips

Het werd een prachtige avond toen ik besloot om met mijn zoon Kasper nog even een ijsje te halen in de stad. Hij verwonderde zich over het feit waarom we nu, het was nog klaarlicht, een uil hoorden oehoe-en. Dit dier was toch alleen ’s nachts wakker wist hij me te vertellen. Moest de uil nu niet slapen. Even later wees hij vol enthousiasme naar een vogel in de lucht:”Een kokmeeuw!” Haarfijn legde mijn zoon van zeven me uit dat de kokmeeuw te herkennen was aan zijn bruingekleurde kop.

Na het eten van het ijsje liepen we weer terug. Opeens sprong Kasper op. “Kijk pap, hebben we toch nog een zilvermeeuw gezien.” Met zijn zilveren vleugels scheerde het beest onze hoofden.

Vanavond kreeg ik onderstaande clip te zien. Het deed me wel wat denken aan mijn zoon en zijn interesse voor de natuur. Toch klopt er iets niet aan de clip. Het voelt alsof er iets niet in de haak is. Is het de muziek, de tekst, de manier van filmen of montage? Ik krijg er een erg ongemakkelijk gevoel van. En ik weet niet of dat nu wel zo handig is voor de band Mother of Pearl. Gaan ze hiermee de wereld veroveren?

Mother Of Pearl – “Heaven” from The Tearist on Vimeo.

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.