Aandacht van een vreemdeling

In Nederland voel ik me nooit prettig op straat. Hier loop ik zelfs in het pikkiedonker met een gerust gevoel over de stoep. Misschien wel omdat ik bijna niemand tegenkom. En de persoon die ik passeer groeten me allemaal welgemeend. Of werpen een vertederende blik in de kinderwagen richting Kasper.

Zelfs Jesse, die tegenwoordig aan een stuk doorkwekt en aan iedereen wil laten horen hoeveel woorden hij al kent, krijgt reactie. Iets wat hem in Nederland nog nooit is gelukt. Zelfs niet in de rij bij de kassa in de supermarkt.

Ik denk dat dit mij nog het meeste heimwee gaat bezorgen: het sociale karakter van de mensen.

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.