Camel

Voor het eerst van mijn leven was ik aanwezig bij een uitverkocht concert in Paradiso. Een uitzinnige menigte schreeuwde om de band. Maar die wachtte uiteraard netjes tot iedereen binnen was. Om vijf voor negen ging het dak eraf met Lady fantasy. Ook het tweede nummer knalde er in. Daarna zakte het een beetje weg. Ikzelf ook door drie korte nachten op een rij en het feit dat ik niet echt een fan ben van symfonische rock. De dwarsfluit en de blokfluit werden er bij gehaald waardoor de nummers nogal zweverig werden. Jammer ook dat de bassist stemproblemen had, met name in de hogere regionen. De anekdotes van de afgelopen dertig jaar waren wel heel vermakelijk evenals het contact met het publiek tijdens die verhaaltjes. Na de toegift was het racen naar de garderobe om niet te lang in de rij te hoeven staan. Camel, de farewell tour. Ik zal er geen traan om laten maar vond het leuk ze eens gezien te hebben.