Jesse en Kasper hadden geknutseld op het kinderdagverblijf en ik gaf dit aan Marielle. Maar het mooiste cadeau dat ik haar gaf was natuurlijk het soppen van de badkamer. Voor mij had Marielle overigens ook nog een cadeautje in petto. Vannacht was haar eerste nacht dat ze weer moest werken na haar zwangerschapsverlof.
Ik had een groot aantal weken waarin ik er naartoe kon leven. Toch zag ik er wel tegenop. ’s Nachts alleen met twee kinderen. Het probleem is namelijk: ik slaap overal doorheen. En nu was Marielle er niet met haar supergehoor die ook tijdens haar slaap blijft functioneren. Daarbij kwam dat Kasper donderdag zijn vaccinatie had gekregen en daar had hij nu al drie dagen last van. Ook gisteren had hij overdag een verhoging van bijna 39 graden.
We besloten dat Kasper maar in het campingbedje bij mij op zolder moest slapen. Om 23.30 ging ik naar boven en hevelde Kasper over van de ene naar het andere bedje. Ik slaakte een zucht van verlichting. Gelukkig, hij bleef slapen. De hele nacht lang.
Kwart voor 6 ’s ochtends. De wekker ging. Een enerverend ochtendje. Helemaal in m’n uppie twee kinderen voeden, wassen, aankleden en naar het kinderdagverblijf brengen.
En ik was maar een paar minuten te laat op m’n werk. Niet slecht hè?