Deze week, ik zeg niet dat ik het vandaag doe, eigenlijk zou ik het wel vandaag gelijk af moeten handelen. Maar deze week dus, ga ik met het kinderdagverblijf onderhandelen over mijn kinderen.
Als je werkgever de kinderdagopvang gedeeltelijk vergoedt of als je subsidie krijgt van de gemeente betaal je een ietsepietsie voor het eerste kind. Maar wat je voor het tweede kind af moet dragen is helemaal een schijntje. Praktisch niks.
Als je werkgever de kinderdagopvang echter niet (zelfs niet gedeeltelijk) vergoedt en je ook geen subsidie krijgt van de gemeente betaal je je scheel voor het eerste kind. En bij twee kinderen betaal je dat belachelijke bedrag gewoon twee keer.
Misschien, heel misschien zouden we dit kunnen opbrengen. Maar daar wil ik niet eens over nadenken. Uit principe weiger ik gewoon dit bedrag te betalen. Jesse en (straks) Kasper gaan maar anderhalve dag naar het kinderdagverblijf. Denken ze nu echt dat ik zo gek ben om daarvoor ruim de helft van mijn salaris in te leveren?