En toen stond de trein stil. Vlak voor Centraal. De voorbij glijdende goederentrein plaatste alles weer in het juiste perspectief. De doffe grijze steentjes in de laadbakken kregen van de NS voorrang boven de haast hebbende forensen, die stonden te trappelen de wereldeconomie weer een impuls te geven. Volgens mij kunnen ze makkelijk zonder ons. Zolang de doffe grijze steentjes maar op tijd komen.
Morgen blijf ik thuis. Ik heb wat doffe grijze steentjes uit de goederentrein in mijn jaszak gestoken. Morgen ga ik de hele dag langs de waterkant staan, doffe grijze steentjes ketsen. Dankzij de NS voel ik me weer heerlijk overbodig in deze maatschappij.