Debiteuren/Crediteuren deel 2: de orderzak

“Rob, waar is de orderzak?”
“Die is bij Herbert.”
“Maar Jolanda is aan die klus bezig en dat mag niet zonder orderzak.”
“Herbert is met de offerte bezig en heeft de orderzak daarbij nodig. Jolanda heeft echter niets uit de orderzak nodig.”
“Je mag niet aan een klus werken zonder orderzak.”
“Ja maar, ze had er helemaal niets uit nodig. Geen specificaties, niks.”
“Regels zijn regels. Er wordt niet aan een klus gewerkt zonder orderzak.”
“Maar er was nu een gaatje voor.”
“Er wordt niet gewerkt zonder orderzak.”

Ik hoorde spreekwoordelijk iets binnen in mij breken. Ik word vaak verweten me te gedragen als een olifant in een porseleinwinkel. Deze keer had ik toch echt m’n geduld proberen te bewaren. Maar zoveel bureaucratie kan ik niet tegen.

“Is dit een gemeentehuis of een reclamebureau?”
“Dit is om fouten te voorkomen.”
“Er kan helemaal niks fout gaan bij deze correcties!”

[stilte]

“Vroeger waren we beroemd om onze flexibiliteit.”
“Dat krijg je bij een bedrijf in groei.”

[stilte]

Van binnen vreet ik mezelf op en besluit me er maar bij neer te leggen.
“Je hebt gelijk.”

De rest van de middag leg ik er het zwijgen toe met een gezicht op onweer. Er zijn mensen die zeggen dat ze een baan bij een gemeente echt iets voor mij vinden.
Ik denk het niet.