Vandaag heb ik de openingszin van mijn debuutroman opgeschreven. Natuurlijk schrijf ik die geniale zin hier niet op zodat jullie ermee aan de haal kunnen gaan. Als alternatief de opening van het korte verhaal De Kast. Met dank aan Pieter van Oudheusden voor de aanleiding.
…Langzaam kwam ik weer bij kennis. Ik lag in een ongemakkelijke,
krampachtige houding en het was aardedonker om me heen. Ik
probeerde me te bewegen, wat met moeite lukte. Ik bevond me in
een kleine nauwe ruimte met houten wanden: ik voelde de
houtnerven…
Ja! Ja! En toen? En toen?