Wij hebben een apart huis. Zo op het eerste gezicht van buitenaf is het een normaal rijtjeshuis met als enige uitzondering dat er geen auto’s langs kunnen komen rijden. Maar binnen is het een ander verhaal. Het begint al bij de entree: wij hebben geen hal. Dat is door de vorige eigenaar er vakkundig uitgesloopt. Als je naar binnen stapt sta je gelijk in de huiskamer. Vooral ’s winters merk je dat aanzienlijk aan de stook-
kosten. De keuken bevindt zich ook in de huiskamer, al is dat op zich niet heel erg vreemd: open keukens komen in meer huizen voor.
Lopen jullie even met me mee naar boven ? Want de badkamer die moet je echt gezien hebben. Deze BADkamer heeft alleen een bad, geen aparte douche. De vloer, geheel van marmer (uitkijken dus met agressieve schoonmaakmiddelen zoals Antikalk), is niet voorzien van een afvoer. Met als gevolg dat de vloer in no time blank staat terwijl je nietsvermoedend lekker staat te spetteren onder de douche.
Gelukkig hebben we hier wel een oplossing voor gevonden: een glazen badklapwand. Natuurlijk even prijsvergelijk gedaan bij een badkamerspecialist en de bouwmarkt. Dat werd dus de bouwmarkt.
Weet je hoe zwaar zo’n badklapwand is? Mijn voorzichtige schatting is een kilo of vijf. En dat moet dan vast worden gemaakt aan de muur met twee lullige schroefjes. De keren dat hij van de muur heeft losgelaten zijn dan ook niet meer te tellen. De laatste keer voltrok zich een klein drama. Hij viel ook van de badrand af. Van een van de drie delen sneuvelde het glas. Je zou toch verwachten dat er bij een voorwerp dat uitsluitend gebruikt wordt in een omgeving waar men op blote voeten loopt, VEILIGHEIDSGLAS gebruikt wordt. Maar nee. De vloer was echt bezaaid met duizenden glassplinters. Na twee weken grondig zuigen vond je nog steeds glas!
Afgelopen maandag nam ik de stofzuiger weer eens ter hand om de zandbak, die zich in ons huis aan het vormen was, een halt toe te roepen. De stofzuiger begon echter verschrikkelijk te stinken. De stofzuigerzak was gescheurd. Door het glas natuurlijk. Het zat ook allemaal in de motor. Marielle ging gisteren dus maar naar de stad voor een nieuwe stofzuiger (we hadden hem tenslotte alweer
2,5 maand).
Marielle kwam thuis zonder stofzuiger maar met twee taartjes en een wel heel vreemd advies: de verkoper had haar de tip meegegeven de stofzuiger buiten aan te zetten. Het glas zou door de motor verbrand worden en daarna kunnen we er weer gewoon mee zuigen.
Het is even wachten op mooi weer maar dan gaan we eerst maar dit advies opvolgen voordat we overgaan tot de aanschaf van weer een nieuwe stofzuiger.
Hopelijk blijft het huis staan, want ondanks al haar eigenaardigheden zijn we er wel heel gelukkig mee.