Naarmate de jaren verstrijken wordt Boudewijn de Groot steeds openhartiger. Dat blijkt al aan het begin van het concert die start met een monoloog over het ouder worden. Boudewijn de Groot heeft er zichtbaar vrede mee dat hij nog uitsluitend voor generatiegenoten optreedt. Een enkele verdwaalde dertiger wordt op dezelfde wijze toegesproken.
Na de pauze wordt het mij iets te openhartig. Het Nederlands-Indië verleden van Boudewijn de Groot werd altijd min of meer verzwegen, hooguit dat het op 4 mei wel eens ter sprake kwam. Hij heeft echter besloten niet dezelfde fout te maken als zijn vader. Alleen had dat wat mij betreft binnenskamers mogen blijven. Het levert wel een mooie vertolking op van Ernst Jansz en zijn Ballade van Nina Bobo.
Klapvee
Gedurende het concert valt het minimale gebruik aan percussie op wat de muziek veel meer ruimte geeft om te ademen. Het levert een aantal fantastische vertolkingen op van nummers die hij maar zelden live vertolkt. Aan het einde van de show krijgt het klapvee weer zijn zin met nummers als Tante Julia. Ik verdenk Boudewijn de Groot ervan het meest klapgrage publiek van Nederland te hebben, het liefst dwars door de nummers heen. Het is bijzonder vermakelijk te zien hoe hij met zijn uitvoering van Malle Babbe ze compleet op het verkeerde been zet. Tot volgend jaar maar weer.