Als een band zelf het album bekritiseert dat pas enige maanden geleden verscheen is dat op zijn minst vreemd. Het is het geval bij de nieuwe lp Angles van The Strokes. Een dergelijke opstelling van een band is vaak ingegeven door de kritieken. Dat kan wel kloppen. Superlatieven ontbraken in de recensies van het nieuwe The Strokes album Angels. Ik ben hier graag de uitzondering op.
Angles van The Strokes is de ultieme soundtrack voor bij het mooie weer dat ons landje nu al een paar maanden in de greep houdt. Single Under Cover Of Darkness is niet het enige hoogtepunt op het nieuwe The Strokes album Angles. Het is wel een van de meest traditionele The Strokes nummers op het nieuwe album Angles. Het heeft dan ook enkele jaren op de plank gelegen.
Veel meer dan op voorgaande albums wordt op Angles electronica toegevoegd aan de muziek van The Strokes. Op opener Machu Piccchu lijkt het bijna of we te doen hebben met een synth rock band. Op het gehele album Angles is te horen dat The Strokes behoorlijk onder de indruk is van de Arctic Monkeys. En ook het experimentele geluid van Radiohead komt voorbij. Dit is vooral goed te horen op You’re So Right.
Op veel nummers wisselt Julian Casablancas zijn kopstem af met zijn gewone zangstem. Daarom is dit album ook een stuk afwisselender. De danceinvloeden waar Casablancas solo mee heeft geexperimenteerd zijn ook meegenomen in het bandproces zoals bijvoorbeeld te horen is op Games. The Strokes is geen pure rockband meer maar levert op het nieuwe album Angles het ene na het andere prachtige popliedje af. Om steeds opnieuw verliefd op te worden.