Opeens is ie er, het nieuwe album Delta Machine van Depeche Mode. Niks geen zorgvuldig opgebouwde marketingcampagne, gewoon heel ouderwets een collectie ijzersterke liedjes uitbrengen. Zo kan het ook. Het nieuwe Depeche Mode album Delta Machine ligt muzikaal in het verlengde van voorganger Universe: rauwe, duistere elektronische liedjes, soms tegen techno aan en krachtige teksten waar altijd hoop uit spreekt. Depeche Mode heet je van harte welkom in hun wereld. Wie het de afgelopen dertig jaar al eens betreden heeft kan inmiddels niet meer zonder.
Op het nieuwe album Delta Machine gaat Depeche Mode voortvarend van start met onder meer het nummer Angel waarop nogal sadomasochistisch te keer wordt gegaan. Iets wat Depeche Mode overigens niet vreemd is getuige hits als Master and Servant (1984).
In Heaven spreekt Depeche Mode hun meer poppy kant aan. Op Secret To The End wordt op heerlijk mannelijke wijze nog even teruggekeken op een verbroken relatie: aan hem heeft het in ieder geval niet gelegen. Met My Little Universe en Slow wordt het geluid op het nieuwe Depeche Mode album Delta Machine steeds donkerder.
“That’s how I like it.” zingt Depeche Mode zanger Dave Gahan. Met “There is darkness and death in your eyes” doet Martin Gore op The Child Inside namens Depeche Mode ook nog even een duit in het zakje op het nieuwe album Delta Machine. Op Soft Touch/Raw Nerve gaat Depeche Mode vervolgens nog even op zoek naar haar zachte kant. Kortom, een album dat van begin tot eind boeit.
1 gedachte over “Depeche Mode-Delta Machine”