Recensie Julie Byrne-Not Even Happiness

‘Follow My Voice’ zingt Julie Byrne op haar tweede album “Not Even Happiness”. Waar de luisteraar op haar debuut nogal eens heen en weer werd geslingerd weet Julie Byrne nu veel beter wat ze wil. Niet alleen muzikaal. Want als we de tekst van ‘Sleepwalker’ mogen geloven is de liefde van haar leven ook gevonden.

Een prachtig poëtisch nummer. Natuurlijk kunnen we de naam van Leonard Cohen hierbij noemen, maar dat geldt voor bijna elk nummer, dus dat doen we niet. Julie Byrne is gewoon Julie Byrne. ‘Melting Grid’ valt op door de prachtige akoestische begeleiding en zalvende melodie. Ze bezit de gave om een mondharmonica te laten zingen door er zacht op te blazen.

Natural Blue

Hemels gezang introduceert het nummer ‘Natural Blue’ en zorgt daarmee voor een hoogtepunt. Op ‘Morning Dove’ lijkt haar ervaring als park ranger enigszins terug te komen. Net als op ‘All the Land Glimmered Beneath’ waarop ze zo laag mogelijk probeert te zingen.

‘Sea As It Glides’ straalt de serene rust uit zoals bij windstilte. Als je goed luistert zijn de rustig kabbelende golven zelfs hoorbaar. Het slotstuk ‘I Live As A Singer’ start als een soundtrack voor Twin Peaks. Wie weet zien of horen we Julie Byrne nog terug in het nieuwe seizoen.

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.