Het eerste wat opvalt aan het album ‘Itch’ is hoe fantastisch het klinkt. Het ultieme bewijs dat een in eigen beheer uitgebracht album tegenwoordig nergens meer voor onder hoeft te doen. Je moet er waarschijnlijk alleen wat langer voor sparen, al zal niet iedereen de lat zo hoog leggen als Kid Harlequin.
Messcherpe riffs
Hun muziek vaart wel bij zoveel aandacht voor de productie en mastering, zoals de messcherpe riffs op ‘Best Of Me’ of de kristalheldere zang van Marcela Bovio (Stream of Passion) op ‘Hounds’. Kid Harlequin draagt in haar muziek als vanzelfsprekend de invloeden van vijftig jaar rockmuziek met zich mee. Het zijn echter slechts details waarin het benoembaar wordt.
In ‘Back In The Day’ horen we inderdaad lichte invloeden van Brian Molko van Placebo in de stem van Julien Graute. Een band waar ze wel vaker mee worden vergeleken. Muzikaal wordt er echter uit een heel ander vaatje getapt.
Wake up
Als een rockband gebruik maakt van zangharmonieën valt al snel de naam van de band Alice In Chains. Het geeft Kid Harlequin echter ook haar eigen karakter. Zoals ‘Cry My Heart Out’ dat door merg en been gaat. De loodzware riffs die er op volgen zijn in meerdere opzichten een ‘Wake Up’.
Hier moet menig rockhart mee wakker geschud kunnen worden.