Mark Lotterman-Holland

Het album “Holland” van Mark Lotterman leeft eigenlijk al zo’n twee jaar online. Op de er voor in het leven geroepen website kun je de liedjes beluisteren én de uitingen die er op zijn geïnspireerd. Dit kan van alles zijn.

Geluid, video’s, foto’s, schilderijen, al naar gelang het idee dat de ontvanger kreeg bij de liedjes. Maar liefst 100 mensen vroeg Mark Lotterman voor een bijdrage. Collega muzikanten, kunstenaars, zelfs een complete schoolklas.

Incomplete recensie

Het maakt deze recensie bij voorbaat al incompleet omdat het zich focust op de fysieke albumrelease. Daar hoort ook nog een boek bij, een expositie, optredens. Enfin, dat is wellicht op een later tijdstip allemaal op Indebanvan.nl terug te vinden.

In de ban van Holland

Mark Lotterman is dus in de ban van Holland. Dat zullen ze niet leuk vinden in Friesland, Groningen, Overijssel, Drenthe, Brabant en Limburg. Het eerste dat opvalt is dat Mark Lotterman ondanks deze bezetenheid niet in het Nederlands zingt.

Wel komt ons landje volop terug in de verhalen die hij schetst. (‘The east of Rotterdam’, ‘Maashaven’, ‘Holland’).

Leonard Cohen

Die zware stem, het lage tempo, de poëtische teksten. Het is moeilijk om Leonard Cohen niet te noemen in deze recensie, zeker als Mark Lotterman zich in sommige nummers ook nog eens bedient van dezelfde praatzangstijl. Vooral op ‘The east of Rotterdam’ komt dit allemaal mooi samen.

Op ‘Lou Reed’ klinkt hij eerder als de artiest waarvoor dit nummer een eerbetoon is en die zich ook wel eens van deze zangstijl bediende.

Tegenstellingen

Naast het feit dat Mark Lotterman niet in het Nederlands zingt zijn er nog wel meer tegenstellingen, zoals het niet vrolijke ‘Happy’ waarop de hoofdpersoon in grote geestelijke nood lijkt te zijn. Op de website wordt die hulp dan ook geboden met een video van een psycholoog.

‘The great farewell’ klinkt als een ultieme roadsong. Maar de brieven uit 1944 van een Duitse soldaat die op de site terug te vinden zijn geven het nummer een heel andere lading mee.

Romantische gedachten

Op ‘Norway’ gaat Mark Lotterman ook diep. Een levenspartner vinden is iets wat de mensheid al eeuwen bezig houdt. Mark Lotterman laat je erbij stilstaan dat die zoektocht nog een extra dimensie krijgt als je homoseksueel ben. Iets wat de serie “London Spy’ ook al heel mooi in beeld bracht. Die romantische gedachte komt ook terug op ‘Till the very end’.

Beeldend

‘Maashaven’ is al even beeldend. Ik zie de schepen en hijskranen helemaal voor me. Het verstrijken van de jaren komt terug in ‘Where the time goes’. Over de onschuldige gedachte dat je als kind denkt nooit te zullen gaan roken of drinken en voor eeuwig zal leven.

Nederlands-Indië

Een schaamtevol hoofdstuk uit onze vaderlandse geschiedenis (‘Nederlands-Indië) vormt de aanleiding voor het afsluitende ‘Holland’. Mark Lotterman maakt duidelijk hoeveel pijn wij Nederlanders hebben veroorzaakt, helemaal door het stelselmatig te negeren in een poging onze fouten te verbergen.

Mark Lotterman heeft een album gemaakt waarop hij een heel eerlijk beeld van ons land weet te scheppen, inclusief onze fouten en gebreken. Het is de hoogste tijd om daarover de dialoog aan te gaan.

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.