‘Alweer Geen Revolutie’, het vijfde album van Mathijs Leeuwis is een beklemmend statement geworden. Met sterke teksten maakt Mathijs Leeuwis duidelijk dat er in de loop der jaren niet zo veel veranderd is, ook al neemt om de zoveel tijd iemand de woorden in de mond dat we aan de vooravond van een revolutie staan. Woorden die steeds holler worden. Want hoe kun je dat zeggen als we zo weinig weten? (‘Je Weet Zo Weinig’)
Het Sterkste Verhaal
Mathijs Leeuwis toont met het album “Alweer Geen Revolutie” definitief aan één van de beste tekstschrijvers te zijn die ons land rijk is. Zo is elke zin in openingsnummer ‘Het Sterkste Verhaal’ een verhaal op zich. Het nummer ‘Priester / Kinderklas’ bevat geen enkele zin en weet dezelfde impact te realiseren. Op het nummer verbindt Mathijs Leeuwis steeds twee woorden met elkaar (tegenstelling of overeenkomst) die gezamenlijk een sterk beeld neerzetten. In ‘Zondagavondtrein’ blijkt Mathijs Leeuwis de grootste frustratie van iedere niet-rokende treinreiziger niet te delen.
En ik koester de door mede-rokers meegenomen rookpaalstank.
Op ‘Het Wiegje’ horen we een ander geluid: Mathijs Leeuwis als ruige bluesman, een groot contrast met de liefelijke titel. Op ‘Lijstjes’, een rusteloze rocker, herkennen we de film “High Fidelity” als inspiratiebron. Ook op ‘Revolutie’ trekt Mathijs Leeuwis stevig van leer. Als vanzelf ontstaat de behoefte het album “Alweer Geen Revolutie” op vinyl te beluisteren. Zoals wel meer bij een album met twee gezichten.
Niemand weet iets
Op ‘Ik Wil Meer’ keert de beklemmende sfeer weer terug op het album “Alweer Geen Revolutie” van Mathijs Leeuwis. Zo is ‘Het Gaat Prima’ het verbitterde relaas van een verlaten man. Het album “Alweer Geen Revolutie” sluit af waarmee het begon: niemand weet iets. De cirkel is rond. Alweer geen revolutie.
We zijn benieuwd wat je van het album vindt.