Het wordt nu echt tijd om The Story of Moss opnieuw op te nemen. Niet alleen omdat er een nieuw album “Strike” is, maar vooral vanwege wat daar allemaal aan voorafging. Bassist Koen van de Wardt startte niet alleen zijn eigen band Klangstof, maar leende daarvoor bovendien zijn oude maatjes Finn Kruyning en Michiel Stam uit Moss waardoor zanger Marien Dorleijn met zijn grote hoeveelheid nieuwe liedjes maar in de wachtkamer plaatsnam.
Happy end
Maar zoals de liedjes van Moss over het algemeen een happy end kennen is ook het album er uiteindelijk gekomen. Zonder Koen, maar met Finn en Michiel en nieuwe bassist Daniel Rose-Tran. Een album met een positief geluid dat ons via de singles ‘The Promise’ en ‘My Decision’ al voor de release bereikte. Nooit klonk Moss catchier. Een mooi contrast met de andere tracks.
Bezwerend
Zo is het op ‘Bored By Death’ bijvoorbeeld de dynamiek die ons niet meer los laat. Marien Dorleijn klinkt als Bono ten tijde van ‘The Fly’ terwijl het ritmewerk een andere U2 kraker in herinnering oproept. ‘With You’ bevat de melancholie die ook hun eerdere werk kenmerkt. ‘I Don’t See You Trying’ lijkt met een half voetje in de countrytraditie te staan, op dezelfde smaakvolle wijze waarop bijvoorbeeld Michael Fracasso dat doet. Bij ‘It’s So Hard To Keep A Secret’ en ‘Ghosts’ is het het refrein waarmee Moss ons bezweert en haar greep verstevigt.
De nodige psychedelica
Op ‘Don’t Look Me In The Eyes’ mag Michiel Stam zich uitleven en zijn ook de koortjes weer terug. ‘Me Me Me’ bevat ook de nodige psychedelica. ‘Kathmandu’ is even fascinerend als de titel. Alsof er een Yeti verstopt zit in één van de gitaren. Moss lijkt met “Strike” haar “Abbey Road” te hebben gemaakt. Het zoveelste hoogtepunt in een rijk oeuvre.