Orange Skyline is al een aantal jaren kind aan huis op IndebanvanNL en eerlijk gezegd was het vorig jaar wel even schrikken bij het beluisteren van single ‘Sound & Fury’. Dat begon wel heel erg naar Kensington te neigen. Maar wie wil er nu niet drie keer het Ziggo Dome uitverkopen?
Afslag Moss
‘Sound & Fury’ is de opener geworden van het debuutalbum “Things I Hide” van Orange Skyline en ondertussen heb ik kunnen wennen aan deze nieuwe sound. ‘Enemy’, het nummer dat er na volgt is zelfs nog meer rechttoe rechtaan popmuziek. Op ‘Embrace’ lukt het wel om de emotionele laag aan te boren. Hierop klinkt Orange Skyline meer als Moss, een afslag die ik ze veel liever zie nemen. En horen we daar op het einde een vleugje Scorpions?
Karakter
‘Lost’ bevat dezelfde indie structuur. Heerlijk al die verschillende lagen in het nummer. Gitaar, drums en bas lijken elkaar om beurten te verdringen om op de voorgrond te treden. ‘Animals’ kent een meer elektronisch karakter, maar wel met de Depeche Mode attitude.
Na ‘The Showdown’ weet ik het zeker. Het Kensington monster is bezworen. Orange Skyline is gewoon nog steeds Orange Skyline. Eigengereid en met melodieën waarmee ze zich vlak onder de huid nestelen en je niet meer loslaten.
Discorave
‘Few Knew’ bezorgt het eerste kippenvel, ‘Talking of Michelangelo / Hotel Rooms’ mondt uit in een heuse disco rave en met ‘High’ hebben we de lentehit van 2017 al te pakken. ‘I Feel Fine’ is vervolgens de perfecte afsluiter voor een album dat ondanks een valse start naar meer doet verlangen.