Misschien kun je je nog de periode herinneren waarin Nederland even weer helemaal in de ban van soulmuziek was. Vooral door geweldenaar Solomon Burke. Het zou best kunnen dat we aan de vooravond staan van weer zo’n periode. Maar dan met onze eigen geweldenaar Steffen Morrison.
Steffen Morrison heeft een lange weg afgelegd
Het kan zo alweer iets van zeven jaar geleden zijn dat ik Steffen tijdens een radio uitzending sprak over zijn debuutsingle. Inmiddels is zijn talent alom erkend en ligt er eindelijk een debuutalbum.
Het eerste wat opvalt aan “Movin’ On” is dat er geen enkel compromis lijkt te zijn gesloten. Dit is Steffen Morrison ten voeten uit. Misschien is dat ook wel de reden dat een album zo lang op zich liet wachten. Gelukkig niet zo lang als Charles Bradley.
Charles Bradley
Het is niet voor niets dat ik deze vergelijking trek. Qua doorleefdheid doet de stem van Steffen Morrison namelijk niets onder voor Bradley die pas op zijn 61e doorbrak. Daarnaast klinkt ook de invloed van Tom Jones door in zijn stem. Een mooie combinatie. Ook muzikaal is er sprake van een gevarieerde plaat.
De blazers op titelnummer ‘Movin’ On’ zorgen voor een soepel begin. ‘Old Enough To Better’ laat ook wat disco invloeden (Tavares, Timeless) door. Ook de ballad ‘We Can Have It All’ komt precies op het juiste moment.
Doo wop
Op ‘Little Bit Longer’ worden de blazers bijgestaan door sterk orgelwerk. ‘Do It All Again’ bevat de nodige doo wop. Dat werkt behoorlijk sfeerverhogend. Ook op ‘Takin’ Me Higher’ wordt de swing er goed gehouden. Met slow stomper ‘Just Another Man’ wordt het album vervolgens naar huis gezongen. Dit is wat je noemt een perfect vijf sterren debuut.
Beluister het debuutalbum “Movin’ On” op Spotify.