Interviews lijken een goede manier om je album te promoten. Bij Pusha T. lijkt het averechts te werken. Vooral zijn uitspraken over andere artiesten lijken niet goed uit te pakken. Er wordt opgeroepen om vooral niet naar het nieuwe album “Let God Sort Em Out” van Clipse te luisteren. Drake en Kendrick Lamar mogen elkaar voor van alles en nog wat uitmaken. Pusha T. lijkt er om te worden gecanceld.
Je mist dan wel een heel lekker in het gehoor liggend album. Veertiger Pusha T. is van de oude stempel. Uit de tijd dat het noodzakelijk was om als rapper aansluiting te zoeken met popradio. Tegenwoordig zijn er veel meer platformen bij gekomen waar je muziek kunt beluisteren. Clipse mag dan niet compromisloos zijn, er valt meer dan genoeg te genieten op dit album.
Eerbetoon aan hun ouders
Clipse wordt gevormd door Pusha T. en zijn broer No Malice. Het is echter toch vooral Pusha T. die je hoort. En Pharrel Williams die het volledige album heeft geproduceerd. Het album opent met het dankzij John Legend poppy ‘The Birds Don’t Sing’. Een eerbetoon aan de ouders van No Malice en Pusha T. “I felt it all and couldn’t function”, rapt hij over de dag dat zijn moeder overleed. Vier maanden later overleed ook hun vader die gescheiden van haar leefde. “Chivalry ain’t dead, you ain’t let her go alone”, illustreert No Malice hun band.
Kritiek op de VS is er in het refrein van ‘Chains & Whips’. Toch lijkt het nummer zich vooral te richten op Jim Jones en Drake. De feature van Kendrick Lamar op het nummer zorgde ervoor dat Clipse hun platencontract bij Def Jam kwijtraakte en het album uitkomt bij Roc Nation, het label van Jay Z. Pas op het derde nummer ‘P.O.V.’ komen de eerste drugs referenties waar Pusha T. bekend om staat.
‘So Be It’ is het volgende controversiele nummer en toont de onzinnigheid aan van sommige beefs, zoals die met Travis Scott. Op ‘Ace Trumpets’ is Kanye West de volgende waar Pusha T. zijn pijlen op richt en dan zijn we pas halverwege het album.
De pijn van een miskraam
Gelukkig wordt op ‘All Things Considered’ weer een serieuzer onderwerp aangesneden: de pijn van een miskraam en de moeizame weg die IVF vaak is. Op ‘E.B.I.T.D.A.’, een van de drie nummers met een afkorting als titel, geeft Pharell een eerbetoon aan de overleden rapper Takeoff. Geluk is niet voor iedereen weggelegd, rapt Pusha T op ‘F.I.C.O.’. En daar heb je niet altijd invloed op. ‘Inglorious Bastards’ opent met een speech van Jesse Jackson die daar verband mee lijkt te houden:”When we are together, we got power”.
Op titeltrack ‘Let God Sort Em Out/Chandeliers’ is het Nas met een Rakim referentie, waar eerder Kendrick Lamar dat ook al deed op ‘Chains & Whips’. Ook voedt hij de hype nog wat meer voor zijn album met DJ Premier dat dit jaar verschijnt. Wat hem betreft wederom Grammy waardig. Dus zal het waarschijnlijk wel voor de inzenddeadline verschijnen.
Muzikaal is het comebackalbum van Clipse zeer geslaagd en ook tekstueel gaat het gelukkig zo nu en dan wat dieper dan verwacht. Het is dan ook jammer dat Pusha T. het album wel erg vol heeft gestopt met allerhande beefs. Je zou verwachten dat een 48-jarige man dat inmiddels achter zich zou laten.