Om verzekerd te zijn van een goede plek voor het optreden van Ryan Adams meld ik me al vroeg in Paradiso. Maar het ingecalculeerde uurtje wachten blijkt te worden ingevuld door een voorprogramma. De artiest in kwestie heeft goed zijn best gedaan om door te gaan voor de zanger Nickelback. De eerste nummers citeren opzichtig uit het werk van Neil Young (“Out on the weekend”) en The Eagles (‘Hotel California’) Voorzichtig weerklinken grunge invloeden van Bush. Het blijkt een kort hoogtepunt in de set.
Andy Kaufman
Tijdens de soundcheck klinkt een prachtig hoorspel uit de jaren 50. Hoe lang zal Ryan Adams dit laten afspelen. Misschien wel de hele avond? Het voelt aan als een grap van Andy Kaufman. Misschien wacht Ryan Adams wel tot iedereen is weggelopen en begint hij pas met spelen als de hele zaal is leeggelopen. Wie zal het zeggen. Ik ontdek een beest van een Fender versterker op het podium. Groter en breder dan een tweeling. Het is Ryan Adams’ wapen tegen het geklets in de zaal. Een wall of sound waar onmogelijk overheen valt te komen, zo merken we tijdens de opener ‘Gimme Something Good’.
Everybody Knows part 2
Het belooft een stevige show te worden van Ryan Adams waarin oud en nieuw werk wordt afgewisseld. Tearjerker ‘One Kiss Before I’ll Go’ past ook in deze jas, evenals ‘Fix it’, ‘Stay With Me’ (van de nieuwe plaat! ) en ‘Let it Ride’. Meerdere keren verliest Ryan Adams zich in een gitaarsolo, stoeit met de feedback en kronkelt als een bezetene over het podium. Het inzetten van ‘Everybody Knows’ kent een valse start. Het levert applaus op van het publiek. Ryan Adams bedankt ze een vertelt ze dat dit al jaren het nummer is dat hij het makkelijkste vindt om te spelen. Er wordt ook heel gevraagd om part 2 en dat gaat hij nu, hier in Paradiso, spelen. ‘Everybody Knows’ wordt opnieuw ingestart. Daarna volgen onder meer ‘Easy Plateau’, ‘Kim’ (dat natuurlijk over mijn dochter gaat) en ‘Sweet Carolina’. Gedurende het concert moet Ryan Adams de ziekte van Ménière even een halt toeroepen met medicijnen (voor zover dat mogelijk is). Ook laat zijn stem het wat afweten. Ryan Adams verheugt zich er al op om hierdoor de interviews van de dag erop af te kunnen zeggen.
Akoestische afsluiting
Soms heb je mensen die het leuk vinden om vanuit de zaal wat te roepen terwijl de artiest juist een sfeer probeert neer te zetten. Na de derde keer reageert Ryan Adams:”You’re still not funny and the stage is here though.” Aan het eind van het optreden neemt Ryan Adams een korte break om zijn stem op te peppen. Hij belooft hoe dan ook de show af te maken. Hij besluit dat akoestisch te doen met ‘Why Do They Leave’, ‘Trouble’ en ‘Rats In The Wall’. En dan blijkt weer hoe dankbaar het Nederlands publiek kan zijn voor een artiest die zestien albums in veertien jaar tijd heeft geschonken en zijn stem kapot zingt door alles te geven. Minutenlang klinkt het “we want more” waarna men toch maar, ietwat geïrriteerd, de zaal verlaat. Inleven in een ander. Of het nu Zwarte Piet of Ryan Adams is, we zijn er gewoon niet zo goed in.
Paradiso concert Ryan Adams op YouTube
Onderstaand kun je een deel van het concert van Ryan Adams in Paradiso bekijken of de setlist beluisteren. (alleen de nummers die beschikbaar zijn op Spotify)
