Woensdag 7 september 2005
Voor het eerst rijd ik weg zonder Marielle en Kasper. Oorspronkelijk zou hij wel meegaan maar hij kan zijn ogen nog maar net open houden, vechtend tegen de slaap. Alleen Jesse gaat dus mee. Per ongeluk vergeet ik om verkwistend gas te geven bij het wegrijden, maar misschien is het maar beter zo. Vijf kilometer later, of waren het vijf minuten, kan ik de auto alweer parkeren. Ja, wat had je dan verwacht, een wereldreis? We zijn in Mejannes le Clap en gaan op zoek naar de bakker. We vinden hem, vertrouwend op onze padvindersogen, alleen is hij gesloten.
Gisteren vertelde Marielle dat er ook nog een tweede bakker is. Dus we lopen het héle centrum door op zoek naar de andere bakker. Een minuut later zijn we klaar, de tweede bakkerswinkel is echter in geen velden of wegen te bekennen. We keren terug met lege handen, zonder brood dus. Gelukkig biedt de koelkast uitkomst: we hebben nog…macaroni. Joepie!
Bassie en Adriaan
Vanmiddag staat er iets leuks op het programma. Een verrassing voor Jesse en ook een beetje voor Kasper. Jesse kampt met ontwenningsverschijnselen van zijn Bassie & Adriaan verslaving dus we gaan naar het circus. De plaats van locatie is Uzes. We zijn er natuurlijk veel te vroeg zodat er nog voldoende tijd is voor de voorpret.
Buiten staat een hoogbejaarde kameel. En twee haast hoogbejaardere dromedarissen. Of zijn het twee kamelen en één dromedaris? Weet jij het verschil? De gaten zijn in hun vacht gevallen, de tanden vergeeld en ze lijken me wat vals, ook al kijken ze vriendelijk uit hun ogen. Maar daar had het jongetje die door één van hen in zijn schouder is gebeten zich ook op verkeken. Ik blijf op veilige afstand.
Franse moeder van het jongetje, waarom kijkt u niet even onder zijn trui? Misschien heeft hij wel een verschrikkelijke vleeswond en bloedt hij straks tijdens de voorstelling wel helemaal leeg. (Daar komt American Psycho weer opzetten)
Sammy Davis jr.
De spanning stijgt; de kassa gaat open. Een mooi zigeunermeisje heeft er plaatsgenomen. We kopen de kaartjes en schuifelen stapvoets naar de ingang van de circustent. De eerste act bestaat uit gedresseerde, witte hondjes die, alleen staand op hun achterpootjes een trapje op en af huppelen.
Het zijn twee gezinnen die de acts verzorgen. Een donkere zigeunermoeder met twee mooie zigeunerdochters en een blonde Francaise met twee slanke, blonde dochters. Wie de vader is, is moeilijker te bepalen. In ieder geval de clown en de wat strenger ogende en als directeur opererende man. Maar is hij nu de vader van de donkerharige of blonde meisjes? En dan is er nog de blanke uitvoering van Sammy Davis jr. Zonder fopneus en zonder iets te zeggen is hij al de grappigste van het stel.
Blauwe plekken
De lassoact gaat een beetje mis en juist bij de circusdirecteur die een beetje geïrriteerd raakt maar toch blijft lachen. Ook de act met de zweep levert pijnlijke situaties op. Niet fijn als je in je gezicht of op je arm wordt geraakt. Het leven van een circusartiest is hard en zwaar. De blauwe plekken bij één van de meisjes spreken voor zich.
Het hoogtepunt is natuurlijk het optreden van de clown. Hoewel Jesse het Frans niet verstaat, schreeuwt hij even hard mee met de andere kindjes. Ook Kasper beweegt zijn hoofd van links naar rechts om maar niets te hoeven missen van het spektakel.