We schrijven het jaar 1993 des heres. De compact disc heeft reeds enige jaren geleden zijn intrede gedaan. Het glimmende geval ligt echter in de winkel voor de prijs van een klein goudklompje. Met enkel een studiefinanciering waaruit geput kan worden zijn impulsaankopen dan ook uit den boze. Elke cd is een investering die uiteindelijk zal resulteren in een collectie waar ik tot in het bejaardenhuis nog regelmatig naar zal teruggrijpen. Mijn vinger bewonderend glijdend langs al die juweeltjes.
Top 40 verworden tot eenheidsworst
Welke albums zie je je vader en moeder nog regelmatig en vol overgave naar luisteren? Juist, de elpees die hoog in de Top 40 bivakkeerden. Pink Floyd-The Wall. Otis Redding. Elvis Presley-The Christmas Album. Ik besluit de Top 40 als leidraad aan te houden bij de aanschaf van mijn klassiekers. Maar de Top 40 van 1993 is niet meer de Top 40 van onze ouders toen alle genres er nog in voor kwamen. Nu waait er elk jaar een andere wind doorheen. Dwars door mijn gehoor en maar weinig ervan blijft hangen. Ik slijt mijn dagen met Bryan Adams-Waking up the Neighbours, Chris Isaak-Wicked Game, The Police-Best Singles (gratis gekregen bij mijn cd-speler) en Elvis’ Golden Records vol. 3
Rob Stenders als de rock ’n roll messias
No rain van Blind Melon brengt me aan het twijfelen. De rest van het album is echter behoorlijk alternatief. Dat draai ik over dertig jaar echt niet meer. En dan draait Rob Stenders de single Low van Cracker op de radio. Dié moet ik hebben! De single is echter niet verkrijgbaar. Koop het album, zegt de Veronica woordvoerder die ik in wanhoop bel, je weet niet wat je overkomt. En inderdaad, in de cd-speler gebeuren vreemde dingen als ik hem erin stop. (Als je wilt weten wat zul je hem toch echt moeten aanschaffen.)
Go your own way
Vol overgave stort ik met op het album Kerosine Hat van Cracker en alle albums daarna. Eindelijk ook kan ik Nevermind van Nirvana kopen (ondanks alle Top 40 hits). De Top 40 keer ik de rug toe. Ik heb geen gids nodig om me door de muziekgeschiedenis te leiden. Ik vind mijn eigen weg wel.