Ik loop ’t grachtje over. Een vader
met twee kinderen gevaarlijk
langs de waterkant.
De oudste duwt de jongste
zingend in een eigen taal.
De kale bomen staan
treurig in een rechte lijn.
De triestheid doet de hemel schreien
maar de vader straalt.
De vrolijke tonen verraden hun komst.
Waar gaat de weg naar toe?
Naar het centrum dat een thuis biedt
voor iedereen die geluk wil kopen.
De molen draait haar wieken
en de vader die geniet.
Hij koopt wat treurnis a lettre.
Ariel van Sylvia Plath.