Opnemen, spelen en niks meer aan doen

Je hebt artiesten die maanden – soms zelfs jaren – sleutelen aan de resultaten van vaak talloze vruchteloze opnamesessies, om er toch nog wat van te maken. Dagenlang bevinden ze zich achter het mengpaneel, al dan niet samen met de producer. Nachten worden er doorgehaald om te mixen, effecten toe te voegen, de juiste klankkleur te realiseren.En je hebt Jeroen Zijlstra, inmiddels een hechte eenheid vormend met zijn band Zijlstra. Opnemen, spelen en niks meer aan doen. “Live spelen is dan ook het liefste wat ik doe,” vertelt hij, als we elkaar vlak na een optreden treffen.”Dit is het leven. Lekker spelen voor een enthousiast publiek en dat heerlijke gevoel van ja, het is weer gelukt!”

Laatbloeier
Jeroen Zijlstra is een laatbloeier en eigenlijk ook weer niet. Sinds een jaar of twaalf is hij fulltime muzikant. “Vanaf m’n vijfendertigste, daarvoor heb ik altijd twee banen gehad: muzikant en Noordzeevisser.” Een verleden dat op zijn eerste albums nog nadrukkelijk naar voren komt, maar meer en meer naar de achtergrond verdwenen is, om plaats te maken voor thema’s die momenteel heel erg spelen. Politieke issues worden hierbij niet gemeden, al moet je daarvoor wel heel erg tussen de regels door luisteren. Zoals in het nummer Blijft het zo: Wat zal ons te wachten staan na New York en na Madrid.

“Ik hou me eigenlijk verre van politiek in mijn teksten,” zegt Jeroen Zijlstra,”dit nummer is er gekomen doordat ik uitkijkend over m’n prijswinnende weiland opeens blauwe zwaailichten zag bij de Zeeburgertunnel. Opeens was er die angst voor een terroristische aanslag. Dan komt het zo dichtbij, daar moet je dan wel een lied over maken.”

Wortels in de Jazz
De eerste albums bevatten naast een hoog zoutgehalte ook veel muzikale invloeden uit de Jazz muziek. “Ik ben ook begonnen als Jazz trompettist,” vertelt Jeroen Zijlstra. “Maar al gauw ging ik voor anderen schrijven en kwam uit bij de kleinkunst. Iets wat je op de nieuwe cd De Doorbraak kunt terug horen.” Door de kleinkunst heeft hij ook het theater ontdekt. “We hebben toch een beetje het imago van optreden in rokerige café’s. Tijdens een tour met Mylene d’anjou heb ik echter het theater ontdekt. De aandacht van het publiek dat je daar krijgt, reactie als je een bepaalde tekst zingt, dat heb je niet als je in zo’n lawaaierige tent speelt…Maar als je dan een tijdje zo’n theatertournee doet, gaat het toch wel weer kriebelen hoor. Ik zou beide niet meer kunnen missen.”

De grens over
België trekt ook. “Door hun taalgevoeligheid. Maar het mooiste is in een vreemde omgeving nieuwe invloeden en nieuwe klanken op te doen, die hopelijk dan ook weer terugkomen in de muziek. Want dat is wat ik wil, beïnvloed worden door je omgeving, waar je bent en wat je meemaakt en dit terug laten keren in de muziek, zodat grenzen vervagen.” Vergelijkbaar met het wereldse project van Blöf, waarbij ze samenwerken met artiesten van over de hele wereld in hun vertrouwde omgeving. “Fantastische zanger! Fantastische tekstschrijver ook!” roept Jeroen Zijlstra enthousiast. “Eén van de interessantste bands in Nederland. Ze zijn compleet anders van klank, maar qua nieuwsgierigheid en drang tot experimenteren voel ik me wel verbonden met ze.”


© Caro Bonink

Meer informatie over Jeroen Zijlstra en de band Zijlstra is te vinden op www.zijlstraweb.com

Bron: www.muziekcafe.web-log.nl

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.