Planeet van de Bzerks deel 3

Het Bzerk-voertuig bracht hen razendsnel door het vreemde landschap met zijn groene oppervlakte en paarse, rondvormige bomen. Er was volop leven en ook het onkruid tierde er weelderig, de Bzerks leken zich er niet aan te storen. Integendeel ze gebruikten het om allerlei kwaaltjes tegen te gaan. Derk vertelde dat ze door het planten van speciaal gekweekte zaden in de grond, het ecologisch proces van de bodem hadden kunnen versnellen. Zo was na een jaar de grond al vruchtbaar en konden ze het bebouwen. “Het is zeker tijd om te oogsten,” sprak Jack Russell en wees naar de enorme gewassen.” “Inderdaad,” sprak Derk,”Maar gelukkig is dat hele proces geautomatiseerd. Stel je voor dat je dit allemaal machinaal of nog erger met de hand moest doen. Wist je trouwens dat we…” “Ho, ho, ho, wacht eens even,” kwam Jack ertussen,” Jullie oogst is geautomatiseerd?” Derk knikte alsof het heel normaal was:”Ik zal wel wat meegeven om het proces uit te leggen zodat jullie het ook kunnen gebruiken.” Jack wilde wat zeggen maar Derk snoerde hem de mond.

Ze kwamen tot stilstand in wat de enige bebouwde plaats op deze kolonie moest zijn. “Hier wonen we,” verduidelijkte Derk. Tijdens de rondrit had Derk verteld dat de Bzerks naar de moederplaneet en verschillende kolonies reisden door middel van zogenaamde teleportatiepoorten. Het probleem was echter dat de teleportatiepoort op de maan waar ze zich nu bevonden niet meer naar behoren functioneerde:de Bzerks konden niet meer terug naar hun moederplaneet. “Natuurlijk wil ik je even afzetten, op de weg terug naar huis,” antwoordde Jack op Derks vraag.

Het hoge woord was eruit en de Bzerks gingen aan de slag met de space shuttle.Terwijl Frank Dupont Derk van alles uitlag over de besturing, werd Bertrand ingewijd in de Bzerkse keuken.

De duisternis leek maar niet te willen komen:de ster die hen verlichtte, week niet van zijn plaats. Derk vertelde wat voor gevolgen dat voor het klimaat had. Van het verhaal begreep zelfs Bernie Einstein niet veel. Op zijn aandringen vertelde Derk ook meer over de teleportatiepoorten en overhandigde hen zelfs een
document.

Hoewel er geen verschil tussen dag en nacht was, voelde het team het wel degelijk aan hun biologische klok. De Bzerks daarentegen bleven stug doorwerken met als resultaat dat de Soyuz al snel gerepareerd was.
“Dan zitten we evengoed nog met een probleem,” begon Frank Dupont,”Zonder hulpraketten komen we de lucht niet in…” Derk lachtte:”Jullie aandrijvings-systeem is inderdaad erg ouderwets. Daarom hebben we enkele kleine veranderingen aangebracht. Je zult het zo wel zien.” Jack, Frank, Bernie en Derk liepen gezamenlijk naar de space shuttle.

“Zo te zien is er wel wat meer aan gedaan dan wat kleine aanpassingen,” schamperde Bernie die de shuttle nauwelijks meer herkende. “Inderdaad,” grinnikte Derk,”De shuttle kan nu opstijgen zonder gebruikmaking van hulpraketten. Ook is het nu mogelijk het universum met de snelheid van het licht te doorkruisen. Jack en Bernie keken elkaar aan. Als het allemaal waar was, wat Derk zei, deed dat de aardse wetenschap een sprong van enkele eeuwen maken. Van de aanpassingen zouden ze zoveel kunnen leren…

“Kom maar mee naar binnen,”zei Derk. Een stoommechanisme deed de deur opengaan. De computer was danig uitgebreid en ook het interieur was aangepast om hogere snelheden aan te kunnen, snelheden zo snel als het licht. “De carosserie is ook aangepast voor warp-snelheden,”ging Derk verder.”Hoe kunnen we ooit iets terug doen dat hier tegen op weegt?” vroeg Jack. “Door één van ons mee te nemen,”sprak
Derk,”Er is nog zoveel van jullie planeet te leren, vooral de manier waarop jullie je voortplanten is erg interessant…”

“Hoe…?” begon Jack maar dacht toen weer aan de handoplegging,”Natuurlijk kan je mee,” zei Jack, blij dat hij iets terug kon doen. “Fijn,”sprak Derk,”Dan is het nu tijd om te gaan.”

De Soyuz maakte zich zonder problemen los van de Bzerk-planeet en met Derk aan het stuur doorklieften ze zorgeloos de dampkring. Tijdens de korte reis, iets wat voorheen ook niet met de space shuttle mogelijk was, lag Derk uit dat hun volledige kolonie bestond uit drie manen en een planeet. En daar gingen ze nu naar toe. De landing verliep een stuk beter dan de vorige, ook dankzij de maatregelen die men op de Bzerk-planeet had genomen. De space shuttle werd prachtig naar beneden geleid vanwaar de controle werd overgenomen.

“Bedankt voor de lift,” zei Derk en leidde de astronauten naar de verkeerstoren. Derk liet hen even alleen om echter weer snel terug te komen. “Kom maar, onze directeur kan jullie ontvangen.”

Achter gesloten deuren werd vlot geregeld dat Derk en nog twee Bzerks meekonden met de Soyuz, terug naar moeder aarde. Als souvenir kregen de astronauten ook nog enkele stenen mee om zo de gesteldheid van de bodem te kunnen onderzoeken tijdens hun lange weg terug naar moeder aarde…

De missie was geslaagd, een nog belangrijker missie stond het team echter bij terugkomst te wachten:alle kennis overdragen en toepassen om het leven op aarde zo nog aangenamer te maken. Dankzij de hulp van de Bzerks was het mogelijk nu echt een start te maken met het verkennen van het universum.

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.