Zaterdag 10 maart 2018 is op 73-jarige leeftijd de Bluesman met negen levens, Michael de Jong overleden. Mijn eerste kennismaking met hem was het album “The Waiting Game” (1999). In eerste instantie via een artikel in muziekblad OOR. Een Amerikaan die in Nederland woonde en van daaruit een album had gemaakt.
Bijzonder vond ik dat. Net als zijn stem. Zo indringend dat het niemand onbewogen kán laten.
Toegankelijk
Op “The Waiting Game” liet hij bovendien een melodieusheid horen waardoor hij echt zijn versie van de Blues maakte. Jaren later kwam eindelijk de kans hem ook live te zien. Michael de Jong bleek een zeer toegankelijk artiest te zijn.
Dankzij het persoonlijk contact bleef ik op de hoogte wanneer Michael de Jong een nieuw album uitbracht. De media is nooit heel scheutig geweest met informatie over muziek die buiten de mainstream ligt. Het beschikbaar houden van zijn muziek bleek met de komst van Spotify wel wat makkelijker te worden.
De zoon van Howlin’ Wolf
Eerder bood hij na het uitverkocht raken van “Immaculate Deception” (2000) dit album nog aan als gratis download. Hierop horen we overigens een heel andere Michael de Jong. Alsof hij de zoon van Howlin’ Wolf is.
Op “Last Chance Romance” (2002) bleek er ook een romanticus in hem te schuilen.
Al die verschillende gezichten komen aan bod in onderstaande playlist met louter hoogtepunten.