Album nummer negen is Foo Fighters inmiddels bij aangekomen. En dan wil je wel eens wat anders dan gewoon opnemen in de studio.
Voor hun vorige, “Sonic Highways” (2014), bezochten ze evenveel studio’s als er nummers op het album stonden. En in elke studio stond een andere legendarische muzikant hen op te wachten. Maar toch, de documentaire was beter laten we maar zeggen.
Opnamesessie live op televisie?
Voor hun nieuwe album “Concrete And Gold” leken Dave Grohl en consorten niet te hebben geleerd van het toch wat tegenvallende resultaat.
Het opnemen van het album live op televisie uitzenden werd nu het idee. Maar daar stak PJ Harvey een stokje voor door net iets eerder een soortgelijk idee uit te voeren. Dus wat moest Foo Fighters nu? Het blijkt een terugkeer naar de basis te zijn geworden.
Terug naar de 90s
En wie zich herinnert dat Foo Fighters een product van de jaren 90 is, weet dan genoeg. Op single ‘Run’ presenteerde Dave Grohl zich al als een retro Smashing Pumpkins reincarnatie en daar blijft het niet bij. Zo klinkt in ‘La Dee Da’ Marilyn Manson door, een andere rockdinosaurus uit de 90s.
Verder is het toch vooral de Foo Fighters back to form. Rockend met ijzersterke riffs als basis. Het van een Ska-vibe voorziene ‘Sunday Rain’ zorgt daarbij voor de nodige afwisseling.
Zacht is echt zacht
Wat ook opvalt: hard is echt hard door de wijze van mastering, maar…zacht is ook echt zacht. Het levert af en toe een wat apart resultaat op. Je oren zijn dus gewaarschuwd.
“There are no superheroes now” zingt Dave Grohl op ‘Happy Ever After (Zero Hour)’, één van de zachter klinkende nummers. Maar stiekem zijn ze het wel.