Het is een beetje een allegaartje aan stijlen, het album “DROGAS Light” van Lupe Fiasco. ‘Dopamine Lite (intro)’ lijkt te starten met de tegenwoordig zo populaire Rae Sremmurd flow. Maar al na enkele seconden verandert zijn flow op de Trap beat.
‘NGL’ met Ty Dolla $ign klinkt al een stuk vertrouwder. Een sarcastisch commentaar op de positie van de donkere man in de VS. Op ‘Promise’ en ook ‘Made In The USA’ probeert Lupe weer aansluiting te vinden bij de nieuwe generatie rappers. Maar old school verses loslaten op een Trap beat werkt niet echt.
From a trapper to a rapper
“From a trapper to a rapper” luidt het refrein op ‘Jump’. Door de kale productie is het één van de betere nummers op “DROGAS Light”. Ook ‘City Of The Year’ met een feature van Rondo is dik in orde. Op ‘Tranquillo’ krijgt Lupe Fiasco steun van Rick Ross en Big K.R.I.T., maar ook zij kunnen het nummer helaas niet redden.
Adele krijgt antwoord
‘Pick Up The Phone’ is een ouderwets Lupe Fiasco nummer en lijkt een antwoord op ‘Hello’ van Adele. Bijna achteloos stopt Lupe er ook nog wat sociaal-kritisch commentaar in. ‘It’s Not Design’ is net zo funky als Jamiroquai, zeker als Lupe Fiasco over een “starship” rapt. Met ‘Wild Child’ doet hij er nog een schepje bovenop en roept de hoogtijdagen van ‘Superstar’ van bijna tien jaar geleden in herinnering.
Sterk einde
Een sterk einde waarmee Lupe Fiasco het album naar een krappe voldoende tilt. Zelf heeft hij zijn album een 7 uit 10 gegeven en uitgelegd dat het nummers waren die hij nog had liggen. Nog dit jaar krijgt hij de kans om zich te revancheren als het album “DROGAS” uitkomt waar dit blijkbaar het voorgerecht voor was. Het is te hopen dat het hoofdgerecht stukken beter smaakt.