Het is lang geleden dat ik met plezier een album van Marilyn Manson van begin tot eind heb uitgeluisterd, maar met “Heaven Upside Down” flikt de sluwe vos het weer. Vlak voor de release viel er als (mislukte?) publiciteitsstunt tijdens een optreden nog een decorstuk op hem zodat hij New Music Friday vanuit het ziekenhuis mee moest maken.
Mokerhard
Afwisseling is het toverwoord op “Heaven Upside Down”. Niet het eerste dat bij je opkomt als je aan Marilyn Manson denkt. Albumopener ‘Revelation #12’ is mokerhard. Werkelijk overal zit een distortion effect op. (Denk Beck ten tijde van “Mellow Gold”)
You got something to say now?
Het nummer ‘WE KNOW WHERE YOU FUCKING LIVE’ is zelfs in hoofdletters geschreven. Eigenlijk weet je dan op voorhand al hoe dat zal klinken. Maar er komen ook mooie beeldspraken voorbij. ‘Tattooed In Reverse’ bijvoorbeeld. Een bijzonder pijnlijke beeldspraak. Dat wel.
Industrial
De afwisseling is er ook met ‘SAY10’ dat meer naar Industrial neigt en een mooi hard/zacht arrangement heeft gekregen. Tekstueel is het wel Marilyn Manson ten voeten uit.
you say GOD and I say SAY10
‘KILL4ME’ valt voor Marilyn Manson begrippen als poprock te betitelen. Misschien dat zelfs 3FM hiermee haar kans schoon ziet. Ook aan Radio 2 is gedacht.
Disco
Titelnummer ‘Heaven Upside Down’ bevat kreuntjes à la Fleetwood Mac’s ‘Big Love’, Threats Of Romance’ heeft iets van Disco in zich en op ‘JE$U$ CRI$I$’ klinkt de shockrocker als The Psychedelic Furs. Tot halverwege het nummer omslaat en de ware aard van Manson weer aan de oppervlakte komt.
Als een oude vos die zijn streken tot in de puntjes heeft geperfectioneerd.