Stiv Cantarelli & The Silent Strangers wringt zich met hun tweede album “Banks of Lea” tussen een rijtje illustere voorgangers: punkplaten waarbij de saxofoon een hoofdrol speelt. Illustere namen als The Stooges en The Stranglers gingen Stiv Cantarelli & The Silent Strangers voor. Overigens is het niet allemaal Punk dat de klok slaat op het album “Banks of Lea” van Stiv Cantarelli & The Silent Strangers. Er vallen heel wat bluesinvloeden op te merken en her en der een verdwaalde post rock escapade.
Op ‘Sasha’ wordt de nalatenschap van de Rolling Stones eer aan gedaan. Als ik hierop Google kom ik uit bij Sasha Grey, een vrij controversiële actrice. Eigenlijk heel goed passend bij de liedjes van Stiv Cantarelli & The Silent Strangers. Temidden van de veelal gruizige productie horen we de heldere stem van Stiv Cantarelli. Een teken dat de teksten op het album “Banks of Lea” ergens op slaan. In tegenstelling tot veel van hun genregenoten.
“Walk me through the darkness” zingt Stiv Cantarelli op ‘Soul Seller’, waarmee hij zich opvallend kwetsbaar opstelt. Het nummer bevat een van de hoogtepunten van het album “Banks of Lea” van Stiv Cantarelli & The Silent Strangers: een overweldigende, drieeneenhalve minuut voortdurende gitaarsolo. Oude tijden herleven! ‘Leaving Blues’ bevat heerlijke praatzang en ‘Before I Die’ klinkt net zo desolaat als je verwacht. Het doet je verlangen naar een live show van deze band!