Tijdens hun vorige album “Giving Popmusic Back To The People” vroeg ik me al af wat er precies nog lo-fi was aan The Galactic Lo-Fi Orchestra. Het zal er mee te maken hebben dat het tegenwoordig met beperkte middelen al mogelijk is om een goed klinkende opname te maken. Ook op het nieuwe album “Pocket Symphonies For The Painfully Alone” van The Galactic Lo-Fi Orchestra wordt weer van alles uit de kast gehaald om de luisteraar te plezieren. Hoewel er gelukkig dit keer ook wat nummers op staan die wat meer vergen om de schoonheid ervan te doorgronden. En hierbij geldt ‘Almost Doesn’t Count’.
Verdacht vrolijkmakend
Alsof het een klassiek album betreft wordt er afgetrapt met een ‘Prelude in E#’. ‘Sweet Little Motherfucker’ is een verdacht vrolijkmakend liedje voor een album met als titel “Pocket Symphonies For The Painfully Alone”. En ook ‘Kissed Myself (In The Mirror) Today’ maakt van alleen zijn een feestje. ‘Pretty Eyed Baby’ doet op één of andere manier wel denken aan Eels. Het zullen de effecten op de vocalen zijn die dit teweeg brengt.
De opbouw van de nummers doet overigens een conceptalbum vermoeden met een doorlopend verhaal waarin The Galactic Lo-Fi Orchestra uitlegt dat je eerst van jezelf moet leren houden voordat je je ‘Sweetheart’ ontmoet. En passant worden er nog wat tips verstrekt hoe ze je Sweetheart blijft. Of is het niet meer dan een droom van onze ‘Super Sonic Thrash Kid’? ‘Do You Want To Be My Sister’ is dan de ultieme wraak.
Terug naar…
Op ‘Where Are My Friends’ komt het gruis ons tegemoet. Als in de hoogtijdagen van de ’90s Indie. En ook de krassende stemmen op ‘Blowing My Mind Like A Summer Breeze’ verhullen veel schoonheid. Maar alleen voor wie er oor voor heeft.