Oorspronkelijk bijeengebracht voor de soundtrack van een documentaire over koeschilder Ruud Spil, is The Oldtime Stringband inmiddels uitgegroeid tot een formatie met een beduidend langere adem. Onlangs kwam The Oldtime Stringband de studio uit met alweer hun tweede langspeler, “Chicken Crows For Day”, met op de hoes een mooie verwijzing naar hun ontstaansgeschiedenis.
Hecht groepsgeluid
Het vele live spelen (o.a. een tour door de UK) heeft voor een nog hechter groepsgeluid gezorgd, dat overigens nog steeds hoofdzakelijk uit bluegrass en cajun bestaat. Op het album “Chicken Crows For Day” heeft The Oldtime Stringband gekozen voor een mix van traditionals, covers en enkele originals.
Verlangen om te dansen
Knap is dat de originals, van de hand van Shelly O’Day en Nout Grupstra, niets onder doen voor de andere songs. Voor de hand liggende covers komen we niet tegen op het album “Chicken Crows For Day” of het moet ‘Pretty Saro’ zijn dat onlangs door Bob Dylan weer aan de vergetelheid werd onttrokken. De door Fiddle gedragen uitvoering doet echter in niets denken aan Dylan. Dit is ook al het geval bij ‘Dance, Dance, Dance’. Het origineel, met een opgewekte Neil Young, nodigt door het arrangement van The Oldtime Stringband nog meer uit tot een dansje. Een verlangen dat al vanaf albumopener ‘Sandy Boys’ regelmatig komt opzetten.
Melancholisch
Het nummer ‘Far Away’ op het album “Chicken Crows For Day” van The Oldtime Stringband is melancholischer van aard. Juist omdat in het midden wordt gelaten wie er zo ver weg is gaan wonen. ‘La Valse De La Belle’ doet wegdromen naar een groots opgezet tuinfeest op een zonovergoten dag. ‘The Man Who Wrote Home Sweet Home’ verhaalt over hoe het beeld dat je van iemand hebt kan verschillen van de werkelijkheid. Ook op het tweede album “Chicken Crows For Day” spat het speelplezier van The Oldtime Stringband er weer vanaf!
Dank je Rob. Mooie recensie. We hebben de cd met veel plezier gemaakt.