Krap een jaar na hun titelloze debuut is Weaves alweer terug met opvolger “Wide Open”. En het lijkt erop dat het allemaal heel erg makkelijk ging. Met de track ‘#53’ kent het album een heerlijke opening. Een retro productie waarin het duizelt van de invloeden. Van The Psychedelic Furs tot New Order.
Lithium
‘Slicked’ bevat een verslavend lekkere gitaarmelodie. Alsof Jon Spencer extreem vrolijk uit bed is gestapt. Ook het Bowiaanse ‘Law and Panda’ is bijzonder uitnodigend. ‘Walkaway’ herinnert eraan hoe fijn een popliedje kan zijn als het maar niet uit een hitfabriek komt, maar geschreven door een artiest die er alle liefde en overtuiging in heeft gestopt.
En ‘La La’ klinkt als Nirvana’s ‘Lithium’, maar dan geschreven op een zomerse dag.
Experiment
Weaves besluit het experiment wat meer op te zoeken. Het zorgt voor een nogal rommelig vervolg. Liedjes zonder kop of staart, een skit… Zal het album dan toch te snel zijn uitgebracht? Op ‘Grass’ keren de fijne gitaarmelodieën terug maar het kwaad is dan al geschied.
Weaves had bijna de perfecte indiepopplaat in handen. Dan moet dat volgend jaar maar op album nummer drie gebeuren.