Het was een aparte jaarwisseling dit jaar voor mij persoonlijk. M. moest deze gedenkwaardige nacht werken. En de kinderen kreeg ik met geen mogelijkheid wakker. Vanuit een donkere slaapkamer en met 1 slapend kind in mijn armen aanschouwde ik het vuurwerk. En terwijl ik nog even lekker doorzakte met een vriend, ontwaakten zij alweer bij dag en dauw.
Met kleine slaapoogjes beleefde ik mijn mooiste moment van het nog prille jaar. Zoals prachtig geillustreerd op bovenstaande foto van het klassieke Boudewijn de Groot album. Alleen had ik er twee.
Met z’n drieen op de fiets! Trots zat ik tussen hen in. Gelukzalige geluiden voor en achter me van al het moois dat voorbij kwam. Meewarige blikken keken ons aan. Pretoogjes staarden ons na. Er werd geglimlacht langs de kant van de weg. Vaders liepen achter wandelwagens. En ik voelde me stoer. Want ik had er twee!
O, ja. Nog de beste wensen. En of ik goede voornemens heb? Ja, in 2005 neem ik wat vaker de fiets. En prachtige verhalen schrijven die hier verschijnen. En veel muziek.
En genieten. Vooral genieten!
Doen!
Oh, en binnenkort komt The Oval Room uit. Van Blaze Foley.
Kopen!