Bacon Fat Louis geeft Nederland een schop onder de kont met “Come On!!!”

De eerste albums van Bacon Fat Louis zijn ware collector items geworden. Niet meer verkrijgbaar en ook niet op de streaming platformen beschikbaar. Hoe digitaliseer je ook een als prentenboek uitgebrachte bluesopera? Niet te doen.

Ook hun nieuwe album “Come On!!!” is op bijzondere wijze geïntroduceerd. Nadat het al vier maanden verkrijgbaar is op vinyl, is het nu toch ook op de streaming platformen verschenen. Zodat nu de hele wereld kan horen welke smerige sound producer Jim Diamond (The Sonics, The White Stripes) in elkaar heeft gedraaid. “Een mix waarvan je schoonmoeder haar op haar borst krijgt”, aldus de band zelf.

Bacon Fat Louis gaat direct stevig van leer in het titelnummer dat het album opent. Je weet gelijk weer waarom een mondharmonica in het Engels een bluesharp heet. De zang klinkt heerlijk overstuurd zoals het hoort. Ik betrap mezelf erop stampvoetend het tweede nummer ‘Danglin” in te rollen.

Enerverende bluesrock

Op ‘T.B.A.’ gaat het energielevel nog een tandje omhoog. Als een diesel die op stoom komt. Zanger Bo Hudson heeft een rijk register, maar valse noten zitten daar niet bij. Hoe hoog de intensiteit ook is. Tijdens ‘Move It’ kan de luisteraar even op adem komen, zo lijkt het. Al is het refrein weer uiterst enerverend.

Op ‘Giving Back My Wig’ laat Bacon Fat Louis ook horen te kunnen rock ’n rollen. Een uiterst swingend geheel waarbinnen heerlijk gesoleerd wordt. Op ‘Coming Home’ blaast Thomas de mondharmonica nieuw leven in en steelt daarmee de show. Enthousiast aangemoedigd door Bo Hudson.

“Rocking like a maniac”, zingt Hudson op ‘All Night Long’ en daarmee slaat hij de spijker op de kop. Het levert Bacon Fat Louis een agenda vol optredens op en dat is een fijne constatering voor ons land waar heel veel mensen last van de blues lijken te hebben. Ze zouden eens een avondje met Bacon Fat Louis moeten proberen in plaats van boze teksten op hun mobieltje te tikken. Genezing verzekerd!

Waardering: 5 uit 5.