Vandaag staat New Music Friday toch vooral in het teken van Sevn Alias en de release van zijn langverwachte album “Picasso”.
Een rapper die zijn nieuwe album vernoemt naar één van de grootste schilders in de kunstgeschiedenis? En hij zet er onder meer een nummer op met de titel ‘Patsergedrag’.
Hij zal zichzelf toch niet zien als de Picasso van de Nederlandse hiphop? Een interessant uitgangspunt om deze plaat eens goed te gaan doorgronden.
F1rstman
F1rstman brengt vandaag zijn EP “At F1rst” uit. Hoewel kun je een release met 10 nummers wel een EP noemen? Michael Jackson zijn ‘Thriller’, het best verkochte album aller tijden, bevat er één minder.
Op “At F1rst” draait het vooral om de beat, afwisselend oosters of meer Dancehall georienteerd.
Amerikaanse hiphop en R&B
Ook de Amerikaanse hiphopcollega’s laten van zich horen met de release van het titelloze debuutalbum van Lil Pump. Zelf ben ik niet zo’n fan van deze trapvariant, maar het staat je natuurlijk vrij om er de vrijmibo mee op te vrolijken.
Op de EP “Seven Days” van PARTYNEXTDOOR staan ook een aantal trapbeats, maar in combinatie met zijn gelikte R&B songs bevalt dat toch een heel stuk beter.
Britse hiphop
Ook binnen de Britse hiphop zijn er twee belangrijke releases te vermelden. De EP “Secure The Bag!” van AJ Tracey en de mixtape van Giggs die op “Wamp 2 Dem” de brug slaat naar zijn Amerikaanse collega’s. Onder meer via samenwerkingen met 2 Chainz en Young Thug.
Jords is ook een Britse rapper, maar hanteert een hele andere, mellow stijl. Vooral het titelnummer van zijn EP “Before We Begin” en de track ‘Wishing For’ maakt indruk.
Kelela
En dan het album “Take Me Apart” van zangeres Kelela waarmee alle hooggespannen verwachtingen volledig worden waargemaakt. Een bloedmooie productie dat goed laat horen wat nu precies het verschil is tussen haar eerdere uitgebrachte mixtapes en dit debuutalbum.
De intelligente composities maken van “Take Me Apart” wat mij betreft de vrouwelijke equivalent van D’Angelo’s “Brown Sugar”. Een regelrechte classic en daarom dan ook album van de week.
Liam Gallagher
Een belangrijke release vandaag is ook het solodebuut “As You Were” van Liam Gallagher.
Ik heb al wat recensies gelezen en die waren niet positief. Iets wat mij op het eerste gehoor verrast. Mijn favoriete nummer is momenteel het beatlesque ‘Paper Crown’.
Marilyn Manson
Iemand die ook steevast op slechte kritieken kan rekenen is Marilyn Manson. Maar als je al zo lang in the picture bent zul je toch wel iets goed doen.
Zijn nieuwe album “Heaven Upside Down” laat niets nieuws horen, maar kent wel een veel betere uitvoering dan zijn vorige album.
The Weather Station
Album na album laat Tamara Lindeman al mooie dingen horen als The Weather Station. Op het laatste naar de band vernoemde album is dit niet anders.
Hier is een zelfbewuste artiest aan het werk die voor elk nummer het juiste arrangement beschikbaar heeft.
Indie uit Australië
Een album waar ik persoonlijk heel erg naar uitgekeken heb is het debuut “I Love You Like a Brother” van Alex Lahey. Pop met een heerlijk indierandje.
Ook uit Australie en min of meer uit hetzelfde vaatje tappend is Kim Churchill waarvan ik het album al voor de release mocht recenseren.
JP Cooper
“Raised Under Grey Skies” is het debuutalbum van JP Cooper. Voor wie de singles kent die hij de afgelopen twee jaar uitbracht zal het album geen verrassingen bieden. JP Cooper weet zich dan ook nog niet echt te onderscheiden met zijn debuut.
Rationale
Naar het debuutalbum van Rationale wordt al een hele tijd uitgekeken. Al zijn mooie singles staan erop.
Nederland-Belgie
Naast de nodige Hiphop releases zijn er vandaag ook nog een aantal interessante albums uitgekomen. Ricky Koole werkt al enige tijd samen met de band en dat krijgt nu zijn beslag op een mooi geproduceerd bluesy album.
Na wat tijd in het EP-formaat te hebben gestoken is ook Racoon terug met een album. “Look Ahead and See the Distance” is de mooie titel en deze bevat dito liedjes.
Danny Vera heeft het EP formaat ook volop ontdekt en presenteert alweer het derde deel van zijn “The New Black and White” serie waarvoor hij volgens mij ook eerder uitgebrachte liedjes opnieuw opneemt.
Leonie Meijer brengt met “NJ 123” haar vierde album uit. Haar eerste twee albums waren Nederlandstalig. Op “The Naked Sessions”, een relaas van haar theatertour, wisselde ze dit af met Engelstalige nummers. “NJ 123” is volledig in het Engels en bevat een aantal adembenemend mooie liedjes.
Ook Di-Rect is weer terug met een nieuw album. “Rolling With The Punches” deelt de titel met de laatste release van Van Morrison. Die invloed horen we er niet in terug. Di-REct presenteert zich als een popband, zelfs met een nummer getiteld ‘Rockstar’.
Absynthe Minded vormt de Belgische inbreng van deze New Music Friday. Aangenaam in het gehoor liggende indieliedjes.
En dan hebben we nog onze tropical house held Sam Feldt die voor een doorbraak van het genre zorgde. Op zijn nieuwe album “Sunrise” werkt hij onder meer samen met Akon, Joshua Radin, Jake Reese, Alex Schulz en Girls Love DJ’s. Ideale soundtrack voor de nazomer die we hopelijk nog krijgen.
Bladerunner 2049
Soundtracks. Zonder de film is er vaak niet veel aan. “Bladerunner 2049” is daar de positieve uitzondering op. Pluspunt is natuurlijk dat zowel Elvis Presley en Frank Sinatra onderdeel uitmaken van de soundtrack.
Maar ook de instrumentale composities van Hans Zimmer zijn ronduit magisch. Misschien wel de beste soundtrack na “Highlander” van Queen.
Ziúr
De overtreffende trap is te horen op het debuutalbum “U Feel Anything?” van Ziúr. Ik denk dat er weinig mensen naar de bioscoop zouden komen als zij de soundtrack zou verzorgen. Een behoorlijk duister album vol intense techno, dat soms zelfs richting de 90’s hardcore van Human Resource gaat (‘Don’t Buy It’). Naar een release als deze heb ik heel lang gezocht. Zou er dan toch nog toekomst zitten in Techno?
Kele Okereke
Kele Okereke is de zanger van postpunkband Bloc Party. Hij heeft wel vaker solo werk uitgebracht, maar dat zat dan toch vooral in het dance spectrum. De singles die hij afgelopen jaar uitbracht lieten een heel organisch geluid horen. Nu is er het overwegend akoestische debuutalbum “Fatherland” waarop de jazzy kant van David Bowie een belangrijke invloed lijkt te zijn.
Blue Hawaii
Het laatste album dat ik graag onder je aandacht wil brengen is “Tenderness” van Blue Hawaii dat een mooie opbouw kent en je daardoor steeds meer de muziek in zuigt. Als de eerste nummers je niet onmiddellijk aanspreken wil ik je toch adviseren om door te luisteren en te ervaren wat de rest van het album teweeg brengt