Vier concertopnames uit de periode 1975-1978 zijn gevonden op tien analoge tapes in een Londens hotel waar Bob Marley and the Wailers toendertijd verbleven tijdens hun Europese tournees. Je kunt mij meer vertellen maar die tapes zijn gewoon gestolen. Als band neem je niet tapes van vier jaar concerten mee als je op toernee bent. Evenmin laat je ze achter in het hotel.
The Lost Tapes worden ze inmiddels genoemd. Nu is er in 2014 een ongeautoriseerde DVD met die titel zijn, maar dat schijnt geen aanrader te zijn. Dat zijn deze tapes wel als we de betrokkenen mogen geloven. Maar liefst twaalf maanden is er gestoken in de restauratie ervan omdat de tapes behoorlijk wat waterschade hadden opgelopen.
De vier concerten die boven water (ha ha) zijn gekomen zijn At the Lyceum in London (1975), the Hammersmith Odeon (1976), the Rainbow, also in London (1977) en the Pavilion de Paris (1978). Ze zijn opgenomen op de enige mobiele 24-track studio die toen in Engeland was en die was van… de Rolling Stones!
Dat zijn vier toevalligheden
De tapes waren heel toevallig gevonden door iemand die een klus in het gebouw deed en de Londense zakenman Joe Gatt kende die op zijn beurt een grote Bob Marley fan is. Nu is dat geen grote toevalligheid, want wie is er nu geen fan van Bob Marley?
Joe Gatt is de zakenpartner van jazz zanger Louis Hoover en hij kende weer de geluidstechnicus Martin Nichols die met de tapes aan de slag ging. Hij was erg blij dat niemand de tapes heeft proberen af te spelen, anders had hij ze niet meer kunnen redden. Maar wie heeft er tegenwoordig nog een bandrecorder waarop je dergelijke tapes kunt afspelen?
It made the hair on the back of our necks stand up and genuine shivers ran up our spines with joy
Zo omschrijft Louis Hoover de eerste keer dat hij de opnames hoorden. Of wij ze ook ooit zullen horen? Het verhaal hangt zo van toevalligheden aan elkaar dat het te mooi om waar lijkt te zijn. Waar is Columbo als je hem nodig hebt.