Met leden als Ben Greenberg (Uniform), ZZ Ramirez (Ukiah Drag) en David Vassalotti en Carson Cox (Merchandise) is Coca Leaf een onvervalste superband. Buitengewoon muzikaal ook nog eens.
Ik kan er niets anders dan het label Art Rock op plakken. Een label dat ik tegenwoordig veel te weinig ergens op kan plakken. Dus je kunt je voorstellen hoe blij ik er mee ben.
The War On Drugs
“Deep Marble Sunshine” bevat zes tracks met de lengte van 37 minuten. Het zit dus ergens tussen een EP en LP in. Het kan ook niet anders dat er lange tracks op staan.
En inderdaad het is een uitzondering als een track de zes minuten niet passeert. Zoals albumopener ‘New Soft Dawn’ dat van start gaat als een The War On Drugs nummer, maar dan veel tropischer met de nodige surfinvloeden. Voor je het weet zijn de zes minuten voorbij en duik je in het volgende avontuur.
Madchester
Het enigszins onheilspellende ‘No Light Bleeds The Den’ bevat vocalen en ritmes die je terug trekken in de Madchester periode. Het rigoreus geselen van de piano en gitaar horen daar echter overduidelijk niet bij.
Naar mate het nummer vordert groeit het jazz karakter ervan. Ook hier geldt weer dat de zes minuten te kort aanvoelen.
Jimi Hendrix
‘Twilight Haze’ klinkt inderdaad als Jimi Hendrix die rond spookuur in de studio aan de slag is. Het virtuose pianostuk ‘Riding Ice’ is het kortste nummer maar maakt daardoor niet minder indruk.
Het gaat over in het spacey ‘Marbled Sunset’. ‘Glaze’ is de ietwat steviger afsluiter.
Magie
Dat er iets magisch is gebeurd tijdens het opnemen van “Deep Marble Sunshine” is overduidelijk. Coca Leaf heeft ons zes avontuurlijke composities gegeven die waarschijnlijk elke keer anders zullen klinken als ze live gespeeld worden.