“Play Dead” is alweer het 5e studioalbum van MUTEMATH. Van indierock is niet echt sprake meer. Een ontwikkeling die ook al hoorbaar was op voorganger “Vitals” uit 2015. Ongetwijfeld heeft hun samenwerking met Twenty One Pilots van vorig jaar dit verder versterkt.
Op naar de Hit Parade
Met openingsnummer ‘Hit Parade’ windt MUTEMATH er in ieder geval geen doekjes om welk doel ze voor ogen hebben. Wel zonder Roy Mitchell-Cárdenas en (mede-oprichter) Darren King die besloten de band te verlaten.
Van album “Play Dead” is het gelijk ook het enige nummer waarmee MUTEMATH in een hitlijst terecht zou kunnen komen. Hoewel lekker in het gehoor liggend missen de andere nummers net dat beetje extra.
Level 42
Naar mate het album vordert horen we MUTEMATH steeds nadrukkelijker uit het Funk vaatje tappen. Zo heeft ‘Break The Fever’ wel iets weg van Level 42.
‘Nuisance’ en ‘Placed On Hold’ zijn mooie ballads waarmee liefhebbers van Steven Wilson ook voor de bijl zouden kunnen gaan. Het zorgt ervoor dat het tweede deel van het album een heel ander, intenser karakter krijgt. Helemaal met het rockende ‘War’ er achteraan.
Marching To The End
Met het ene na het andere bandlid dat opstapt is het nog maar de vraag hoe de toekomst van MUTEMATH eruit ziet. (‘Marching To The End’ ?) Maar mocht er nog een album inzitten dan hopen we dat de band voortborduurt op hoe “Play Dead” eindigt: groots.