Opdat ik niet vergeet

Hoe mooi dit weekend was. Opdat ik niet vergeet wat echt telt. Daarom. Omdat Jesse en Kasper (en Tara met haar vijf maanden) al zo lang zo lief zijn, verbleven we vrijdag de gehele dag in binnenspeeltuin Hokus Spokus. Het strafbankje van de supernanny werkt echt en werpt nu inmiddels zijn vruchten af. Alleen toen we weer naar huis gingen hield het huilen aan tot we daadwerkelijk daar waren.

Nieuwe eettafel
We hebben een nieuwe eettafel. De kleine, ronde eettafel van Ikea bleek toch wat te Tafelklein te worden voor een gezin van vijf. De verpakking die overbleef na het in elkaar zetten van de nieuwe tafel was al grotendeels weggebracht. Vandaag verdween wat resteerde, in de containers van het regionaal scheidingsdepot. De oude tafel is ons daar te dierbaar voor. Graag zien we hem terugkomen in een ander huishouden. Geïnteresseerden kunnen hier bieden vanaf vijfentwintig euro.

Chris Isaak
Ik heb kaartjes voor Chris Isaak 11 april in Paradiso. Elf jaar na het concert in Vredenburg, Utrecht waar ik ook bij was, komt hij weer in Nederland. Op Muziekcafe zal ik van de week proberen uit te leggen waarom hij zoveel voor me betekent.
Zaterdagavond ben ik met Martijn naar de voorstelling Op weg naar huis geweest van Kees Prins (Jiskefet), JP den Tex (Americana) en Paul de Munnik (Acda & de Munnik). Ook hiervan deze week een korte weergave op Muziekcafe.

Uurtje puur geluk
Zondag was een echte huishouddag. Ik bewaar veel Pop en dat ging eindelijk weer eens in de mappen. Interviews geschreven door anderen met Ryan Adams en Johnny Dowd. Research voor het schrijven en de administratie.
’s Ochtends wel met Jesse naar zijn zwemles. Ploeterend voor zijn eerste diploma. En ’s middags was het tijd voor een uurtje puur geluk. Met de jongens naar het Speelgoedmuseum in Hoorn. Antiek speelgoed achter de vitrines. Ze vonden het prachtig eindigend op de zolder. Spelend met de poppenkast werd de Kabouter plop-handpop opgegeten door een draak.

The Sweetness In You
Thuis aangekomen zegt Jesse dat hij alleen het spekje leuk vond dat hij van de museumeigenaresse kreeg. Ik hoop alleen maar dat hij en Kasper deze dag onthouden. Ik wil niet vergeten worden. En daarom het volgende. Ik ga weer een nummer registreren bij de belastingdienst. The Sweetness In You heet het. Ik ben redelijk tevreden over de demo opname en zal deze binnenkort online zetten.

1 gedachte over “Opdat ik niet vergeet”

Plaats een reactie

Ik accepteer de Privacy Policy

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.