Plato serveerde deze middag niet alleen cd’s maar ook sate’s. De sate’s waren gratis en deze besparing kon volgens de persoon van de organisatie het beste aan cd’s besteed worden. De aanwezigen waren afgelopen zondag echter niet voor de cd’s en ook niet voor de gratis sate’s naar Den Haag afgereisd. Maar voor de geplande optredens in de zonovergoten tuin van het Paard van Troje in de Beatstad.
Eigenlijk ging het maar om één optreden, dat van JOHAN, al tien jaar de lieveling van alle Nederlandse popjournalisten en sinds kort ook van het winkelend publiek getuige de nummer 13 van de album top 100 waar de nieuwe cd THX JOHAN inmiddels bivakkeert.
Koortsig begin
Ter verhoging van de sfeer dienden grote op elkaar gestapelde strobalen als tribune. Ook zonder deze objecten was het al een ongunstige dag voor hooikoortspatienten. Eerste band Silvan mocht uitgebreid soundchecken en deed dat onverstandig met een nummer van Radiohead waardoor de lat, waar het publiek de eigen nummers van Silvan tegen af zou meten, wel erg hoog te liggen. Het eerste volledige nummer bleek ook nog tot de soundcheck te behoren waardoor de nieuwsgierigheid wel erg groot werd naar de set die overigens driemaal korter duurde dan de soundcheck. De verwachtingen bleken te hooggespannen om nog te kunnen bevredigen.
Johan in bloedvorm
De soundcheck van Johan was in twee minuten klaar. Het optreden was veel te kort met 20 minuten. Maar ja, dat is nu eenmaal de officiele speellengte van een outstore optreden. Ik heb al heel wat keren Johan live aan het werk gezien in verschillende bezettingen, maar dit was by far het beste optreden. Muzikaal klopte alles, de setopbouw (voor zover je daarvan kan spreken bij een 20 minuten durend optreden) was subliem en de urgentie van de nummers spatte van het 10 centimeter hoge podium.
Wereldkampioen
Als het Nederlands Elftal met dezelfde vorm als Johan deze zondag zou spelen, worden we ongeslagen en ongenaakbaar wereldkampioen. Ik hoop dat, wanneer jij binnenkort een JOHAN concert bezoekt, ze in dezelfde bloedvorm aantreft. Maar het is net als met Johan Cruyff: het hangt af van de vorm van de dag. Ik besloot te stoppen op het hoogtepunt en de optredens van Martha Yearman en Ron Sexsmith te laten voor wat het was en op zoek te gaan naar de dichtstbijzijnde Ocean.
So if you need me
Than I will crawl the ocean
Walk upon the water
The tides will bring me to the ocean shore
Muziek ik kan er niet genoeg van krijgen!
let it swing!! ;)