Als je een opsomming probeert te maken van geslaagde albums waarop electro en traditionelere muziekstromingen samenkomen kom je hooguit tot een handvol. Radiohead heeft er enkele gemaakt. Natuurlijk hebben we Depeche Mode nog maar daarna wordt het toch wel wat zeuren. Het Duitse Bodi Bill kunnen we sinds dit jaar toevoegen aan het genoemde illustere tweetal. Met what? hebben zij een album gemaakt dat van begin tot eind boeit. En er lijkt zowaar sprake van een opleving als je kijkt naar artiesten als Natubella en Jamie Woon.
Paper, de track waar het album what? van Bodi Bill mee opent, kent een lichtvoetig ritme. De trance achtige melodielijn die eroverheen is gelegd maakt het echter ongeschikt voor al te gevoelige zielen. Ook Brand New Carpet is een erg emotioneel nummer over het afscheid tussen twee geliefden. Je voelt de pijn:”I helped you up, you pull me down. Why would she be running away from me.” Met Pyramiding lijkt het erop dat de toon voor het album is gezet:”I’m drowning in a pitch black sea.” Tekst en de donkere techno waar het nummer mee eindigt sluiten naadloos op elkaar aan.
Bodi Bill lichter van toon
Het vervolg van het album is gelukkig wat lichter van toon, ergens tussen pop en folk in. The Net roept the Alan Parsons Project in herinnering. Tot de duistere technoklanken weer opdoemen. Deze vinden een vervolg op And Patience waarin Bodi Bill lijkt te verhalen over hun lange weg naar bekendheid. Op Hotel wordt geexperimenteerd met breakbeat waarna met Sea Foam Bodi Bill zich van haar toegankelijkste kant laat zien. Dit nummer is ook al te horen geweest op Radio 501. En zo wordt langzaam toegewerkt naar het absolute hoogtepunt van what?, het 6,5 minuten durende Friends waarmee Bodi bill angstig dicht in de buurt komt van het onvolprezen People Are People van Depeche Mode.
Bodi Bill heeft met what? een ietwat donker maar fantastisch album gemaakt. Zowel geschikt voor pop/folk/rock als trance/techno liefhebbers.