Ik heb vanochtend bijna iemand overgereden zien worden. De seinen stonden al op rood. Deze persoon wilde echter per se mee met de vertrekkende trein.
Is dit nu de visualisatie van de druk in onze maatschappij? Dat je bereid bent het leven te verliezen om je afspraak te halen. Om in ieder geval onvoldoende na te denken over de eventuele gevolgen. Misschien hebben je ouders je verteld dat je zo uniek bent dat zelfs een trein je niet kan raken. Ben je zo hard in jezelf gaan geloven dat het je niet interesseert wat de gevolgen voor omstanders kunnen zijn. Voor de rest van hun leven. Inclusief de machinist.
Was het een intrinsieke motivatie om op tijd te zijn of boezemt je werkgever je meer angst in dan een aanstormende trein? Misschien moet je vanavond toch maar wat eerder naar bed gaan. Zodat het morgen lukt om op tijd van huis te vertrekken.
De foto is ter illustratie en gemaakt door Rob Dammers, CC BY 2.0