Vrijdag 9 september 2005 – de middag
Na het schoonmaken van de luiertas en de buggy eten we een broodje. Het is echt heel heet buiten. Prachtig weer, minstens 30 graden. We besluiten niet al vannacht terug naar Nederland te rijden en nog een dagje te blijven om te genieten van het onverwacht mooie weer van vandaag. Zo mooi dat het zelfs warm genoeg is om te zwemmen in de Cèze.
Ons strand is verdwenen!
Aangekomen bij de Cèze blijkt het rustige riviertje een gedaanteverandering te hebben ondergaan. Wildstromend komt het water voorbij. Grote bomen zijn losgerukt door de kracht waarmee het water nu stroomt. We zien ze voorbij drijven. Het water staat ook vele meters hoger. Ons strand is verdwenen! Hoewel het weer heerlijk is, is het veel te gevaarlijk, levensgevaarlijk zelfs, om nu in de rivier te zwemmen.
Vrije val
We kopen een krant in Goudargues om het laatste nieuws te lezen over de gevolgen van het natuurgeweld in Zuid-Frankrijk. Daarna gaan we naar een ander strandje aan de Cèze. Hier heeft de rivier de hele zomer drooggestaan. Misschien dat hij hier wat rustiger stroomt.
Het is een steile, gedeeltelijk geasfalteerde weg. De toplaag is al van het asfalt, misschien er afgesleten maar in ieder geval verdwenen. De andere stukken zijn nog slechter begaanbaar.
Opeens houdt de weg op! Met een klap komen we een kwart tot een halve meter lager. Gelukkig zijn we dan bijna beneden. De auto maakt geluiden waardoor wij hem ervan verdenken elk moment ermee op te kunnen houden.
een hapje, een drankje, een floepje
Het strand is erg keiig en dat ligt wat lastig maar went al gauw. De rivier stroomt hier ook te wild om veilig te kunnen zwemmen. We eten een chipje, drinken een blikje en floepen een steentje. Tot ik met een grote kei al het water laat verdwijnen. (Dit laatste is niet waar)
’s Avonds pakken we alles in wat ingepakt kan worden en maken het huisje verder schoon.