Ontdekking van het jaar: Mac Gayden

Van het weekend bladerde ik door een al wat oudere editie van Muziekkrant Oor. (van ik meen eind vorig jaar) Ik raakte toch wel geinteresseerd door een recensie over Mac Gayden, een artiest uit de jaren ’70. Twee albums van hem Skyboat en Hymn to the seeker zijn op cd heruitgegeven. Nader onderzoek leert dat hij Everlasting love heeft geschreven. Geen hit voor hem. Maar wel voor Robert Knight, The love affair, Carl Carlton, Sandra, U2, Gloria Estefan en Jamie Cullum.

Er wordt een breed instrumentarium gebruikt op beide albums. Funky blazers, blokfluiten, strijkkwartetten, slide gitaar, een banjo… Voor mij is hij de link tussen Godd…eh…Todd Rundgren, Steely Dan, Focus en The beach boys. Om maar even aan te geven hoe afwisselend (en toch coherent) beide albums zijn. Mac Gayden verdient een zelfde status als Nick Drake. Leo Blokhuis heeft hem al ontdekt. (via een luisteraar) Nu de rest van de wereld nog. Al is het alleen maar vanwege de fantastische versie van Don’t look back.