Alom symboliek op het tweede album “Twentytwo In Blue” van Sunflower Bean. De drie bandleden zijn nu allemaal 22. En er is genoeg om blue over te zijn als inwoner van de VS. Tevens zitten er 2 jaar en 2 maanden tussen deze plaat en diens voorganger. Plak die twee cijfers maar eens tegen elkaar.
De oude ziel van Sunflower Bean
Sunflower Bean laat op “Twentytwo In Blue” horen ondanks hun jonge leeftijd over een oude ziel te beschikken. Zonder uitzondering beschikken alle liedjes over een ouderwetse songstructuur. Ook het liedje waarop hun leeftijd centraal staat. (‘Twentytwo’)
Zo’n gitaarsolo als op ‘Burn It’ bevat werkelijk niets dat het 2018 maakt. Ook de zanglijnen van Julia Cumming voelen vooral erg vertrouwd aan. Ondanks dat de band dus blue is voelt ‘I Was A Fool’ als een licht zomerbriesje aan.
Aanstekelijkheid ebt weg
‘Crisis Fest’ wordt wat steviger ingezet én dubbel ingezongen. Juist daardoor lijkt het wat overtuiging te missen. Of zou het door de niet bepaald geslaagde imitatie van een klassiek Motown koortje komen?
De aanstekelijkheid waarmee het album startte lijkt langzaam uit te doven. Helemaal als de leadzang gedeeltelijk aan één van de andere bandleden wordt overgelaten. Het album lijkt daardoor steeds meer een vehikel te worden voor vier geweldige singles.
Talent is niet genoeg
Sunflower Bean laat bij tijd en wijle haar talent horen voor het schrijven van puntige liedjes. Maar het is nog te weinig om een album lang te kunnen boeien.
Het album “Twentytwo In Blue” is vanaf 23 maart op Spotify te beluisteren.