Remy Shand vraagt zich af: Where Are We Going

Na single ‘The Best In Me’ begin 2014 heeft Remy Shand zeker niet stil gezeten. Gelukkig maar, want na zijn debuut in 2002 wachten we nu al 14 jaar op zijn tweede album. De tracks die Remy Shand de afgelopen twee jaar uitbracht leken vooral bestemd om zijn muzikale mogelijkheden te verkennen en hadden naast soulvolle invloeden ook raakvlakken met filmmuziek en jazz. Dit alles komt nu samen in het geweldige ‘Where Are We Going?’.

“Where Are We Going?” is Remy Shand zijn interpretatie van het origineel van Donald Byrd uit 1973. Minder jazzy en meer soul. “Where Are We Going?” staat al sinds 2014 op YouTube met beelden uit de korte film Greenwich Village Sunday (1961) van Stuart Wilensky: een wandeling door downtown New York, maar is nu eindelijk officieel uitgebracht.

 

Remy Shand geeft The Best In Me

Remy Shand-The Best In Me

2013 gaat de geschiedenisboeken in als het jaar waarin Remy Shand verkoos om weer op te staan uit de vergetelheid. Na wat vingeroefeningen toont Remy Shand met ‘The Best In Me’ dat hij in al die jaren van stilte nog niets verloren is van zijn talent. De nieuwe single ‘The Best In Me’ van Remy Shand lijkt op het eerste gehoor meer uit te monden in Reggae, maar blijkt toch een typische Remy Shand track te zijn.

Het nummer, samen geschreven met Doug Shand, schijnt de voorloper te zijn van een binnenkort te verschijnen nieuw album getiteld “Executive Decisions”. We wachten het af. Het zou het beste nieuws in jaren zijn.


Comeback Remy Shand na 12 jaar

Twaalf jaar na zijn debuut The Way I feel (2001/Motown) heeft Remy Shand via YouTube zijn terugkeer aangekondigd. Het debuutalbum The Way I Feel van Remy Shand ging bijna 1 miljoen keer over de toonbank. De platenmaatschappij van Remy Shand had dan ook vast een grotere productie van hem willen zien en dat geldt ook voor vele blue eyed soul liefhebbers getuige initiatieven als Where is Remy Shand. Op het internet zijn voldoende redenen te vinden waarom Remy Shand meer dan een decennium niet van zich heeft laten horen.

De eerste nieuwe track van Remy Shand getiteld Where Are We Going is van dezelfde hoogstaande kwaliteit als zijn debuut The Way I Feel. Wat dat betreft is er dus niets veranderd. Wel klinkt de muziek organischer en heeft het meer jazzinvloeden gekregen. En de stem van Remy Shand klinkt een stuk rijper.

Op zijn YouTube kanaal heeft Remy Shand ook een tweetal instrumentaaltjes geupload waar Shand een oproep bij heeft geplaatst om er zang aan toe te voegen. Een zoektocht brengt ook nog wat liveopnamen uit 2009 van Remy Shand aan het licht en daar stopt het niet. De track Springtime is een eerbetoon aan de overleden moeder van Remy Shand en verklaart veel over wat hem de afgelopen twaalf jaar heeft beziggehouden.

Onderstaande opname Killing Fields werd afgelopen zondag door Remy Shand opgenomen en een dag later online gezet.

Het lijkt erop dat dit niet het laatste is dat we van Remy Shand zullen horen…